Po wszczęciu kontroli cen transferowych podatnik staje przed wyborem, jak skutecznie przeprowadzić ten proces?

Strategia kontroli: pasywna czy aktywna?

Na wstępie warto rozważyć dwa podejścia: strategię pasywną i strategię aktywną.

Strategia pasywna polega na biernym oczekiwaniu na działania organu podatkowego i odpowiednim reagowaniu na jego kroki, a z kolei strategia aktywna koncentruje się na proaktywnym działaniu – przedstawianiu dowodów, formułowaniu argumentów prawnych i inicjowaniu własnych kroków w celu ustalenia faktów.

W Polsce, w bardziej złożonych sprawach dotyczących TP, kontrole wszczynane są głównie przez wyspecjalizowane urzędy (celno–skarbowe). Dlatego też procedury opisane w newsletterze koncentrują się przede wszystkim na tego rodzaju postępowaniach. Warto jednak pamiętać, że istnieje również standardowa procedura kontroli podatkowej, która ma nieco inne cechy. Jednak główne zasady podejścia do kontroli pozostają takie same, niezależnie od jej rodzaju.

W Polsce, po otrzymaniu zawiadomienia o wszczęciu kontroli przez wyspecjalizowane urzędy, podatnik ma prawo do złożenia korekty deklaracji podatkowej. Może to pomóc w zmniejszeniu kar finansowych, obniżeniu naliczonych odsetek i skróceniu czasu trwania ewentualnego sporu. W praktyce korekta jest składana, gdy podatnik zdaje sobie sprawę z pewnych nieścisłości lub błędów w swojej deklaracji podatkowej i chce uniknąć długotrwałego procesu ich sprawdzania podczas kontroli.

Zaangażuj profesjonalne wsparcie na wczesnym etapie

Zaangażowanie doradcy podatkowego lub prawnika już na wczesnym etapie kontroli może znacząco zwiększyć szanse na wynik korzystny dla podatnika. Profesjonalne wsparcie zapewnia odpowiednią dokumentację, dobrze skonstruowane argumenty prawne i skuteczną komunikację z organami. Doświadczony doradca może również reprezentować podatnika podczas negocjacji, chroniąc jego interesy. Co najważniejsze, potrafi on szybko ocenić ryzyko i zasugerować optymalną strategię działania – czy to poprzez złożenie korekty, czy też przygotowanie się do zakwestionowania ustaleń kontroli.

Możliwe wyniki kontroli i ryzyka prawne

Kontrola podatkowa może prowadzić do różnych rezultatów. W najlepszym przypadku organy mogą nie stwierdzić żadnych nieprawidłowości, co skutkuje zakończeniem kontroli bez dalszych konsekwencji. W praktyce jednak takie sytuacje należą do rzadkości. W Polsce zdecydowana większość kontroli podatkowych kończy się wykryciem nieprawidłowości w rozliczeniach podatników.

Administracja podatkowa dysponuje coraz bardziej precyzyjnymi narzędziami, między innymi raportowaniem TPR-C czy wymiana informacji z innymi krajami, pozwalającymi na identyfikację „ryzykownych" transakcji. W rezultacie, organy często przystępują do kontroli z przekonaniem, że istnieją podstawy do korekty rozliczeń.

W przypadku stwierdzenia zaległości podatkowych, podatnik może zdecydować się na dokonanie korekty i zapłatę dodatkowego podatku wraz z odsetkami. Jeśli korekta nie zostanie dokonana, wszczynane jest postępowanie podatkowe (o czym szerzej w kolejnym artykule). W przypadku ujawnienia naruszeń, może zostać wszczęte również postępowanie karno-skarbowe, co wiąże się z dodatkowym ryzykiem.

Ostatni krok: Korekta lub kwestionowanie wyniku kontroli

Po przedstawieniu wyniku kontroli podatnik staje przed kluczową decyzją: czy złożyć korektę deklaracji czy zakwestionować ustalenia organu. Decyzja ta zależy od możliwości finansowych, dostępnych dowodów oraz chęci przeciwstawienia się wątpliwym interpretacjom prawa podatkowego.

Złożenie korekty może zmniejszyć kary i przynieść szybsze rozstrzygnięcie, ale oznacza również akceptację wyniku kontroli. Z drugiej strony kwestionowanie ustaleń może dać szansę na obronę swojego stanowiska – zwłaszcza gdy istnieją mocne argumenty. Staranna ocena ryzyka, najlepiej przy wsparciu doradcy podatkowego, jest kluczowa do podjęcia właściwej decyzji.

Sprawdź czerwcowe wydanie TPcal Newsletter

Zapisz się na TPcal Newsletter, aby otrzymywać najnowsze wydania bezpośrednio na swoją skrzynkę: subskrybuj